دنیای مدیریت

تقاضا

رشد و بهبود اقتصادی همراه با رشد جمعیت  و استانداردهای زندگی، به طور میانگین هر ساله 1/2 درصد تقاضای انرژی را تا سال 2030  افزایش می دهد.

·    در سال 2030 تقاضای انرژی جهانی تقریبا 35 درصد بالاتر از تقاضای آن در سال 2005 خواهد بود. این امر با فرض بهبود قابل توجه در کارایی انرژی می باشد. بدون بهبود کارایی، تقاضا در سال 2030 می تواند تا حدود 95 درصد بیشتر باشد.

·   تمامی رشد تقاضا تا سال 2030 در کشورهای غیر عضو سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی(Non-OECD) اتفاق می افتد کشورهایی که اقتصادشان به سرعت در حال رشد می باشد. تقاضای انرژی کشورهای غیر عضو سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی تا بیش از 60 درصد رشد خواهد کرد، تقاضای انرژی در کشورهای عضو سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی حتی با وجود توسعه اقتصادی، کمی کاهش می یابد.

·    بخش تولید نیرو، بیشترین و سریعترین رشد را دارا می باشد. تا سال 2030 تولید نیرو 40 درصد کل تقاضای انرژی را به خود اختصاص می دهد.

·   تقاضا برای سوخت جهت حمل و نقل به خاطر استفاده بیشتر از وسایل نقلیه سنگین (اتوبوس و کامیون) همچنان ادامه خواهد داشت. همچنین تقاضا برای وسایل نقلیه سبک (ماشینها و SUV ها) تا سال  2030 عملا ثابت بوده و کاهش خواهد یافت.

عرضه

جهت برآور تقاضا تا سال 2030 ما نیازمند توسعه همه منابع انرژی اقتصادی (منابعی که توجیه اقتصادی دارند) خواهیم بود. همچنین بیشترین تقاضا برای سوخت هایی خواهد بود که به کاهش انتشار دی اکسید کربن کمک می کند (مانند گاز طبیعی).

·    نفت بزرگترین منبع انرژی تا سال 2030 باقی خواهد ماند لیکن گاز طبیعی مقام دوم را خواهد داشت و جلوتر از ذغال سنگ قرار می گیرد. در سال 2030 این سه سوخت حدود 80 درصد نیازهای انرژی جهان را تامین خواهد کرد.

·    گاز طبیعی سوخت عمده ای می باشد که با بیشترین سرعت در حال رشد خواهد بود. تقاضا برای گاز طبیعی بیش از 55 درصد بیشتر از تقاضا در سال 2005 خواهد بود. همچنین تکنولوژی های نوین جهت استفاده از گازهای غیر مرسوم، به جبران تقاضا کمک خواهد نمود.

·    سوختهای اتمی و تجدیدپذیر رشد زیادی بویژه در بخش تولید نیرو خواهند یافت. تا سال 2030 حدود 40 درصد الکتریسیته جهان بوسیله سوخت های اتمی و تجدید پذیر تولید خواهد شد.

·    یکی از مهمترین سوخت ها در میان بقیه سوختها کارایی انرژی می باشد. انرژی ذخیره شده از طریق بهبود کارایی تا سال 2030 بیشتر از هر منبع دیگری از جمله نفت خواهد بود.

آلودگی ها

آلودگی های ناشی از انتشار دی اکسید کربن جهانی به طور میانگین تا 0/9 درصد در سال افزایش خواهد یافت . افزایش قابل توجه ولی آهسته تر از آهنگ رشد تقاضای انرژی، به علت بهبود کارایی و تغییر جهت به سمت سوخت هایی با کربن کمتر می باشد.

·     کشورهای غیر عضو سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی تمامی رشد آلودگی های ناشی از انتشار دی اکسید کربن را تا سال 2030 به خود اختصاص می دهند. تا کنون سرآنه انتشار آلودگی های این کشورها بسیار پایین تر از کشورهای عضو سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی باقی مانده است.

·    انتشارات آلودگی های ناشی از دی اکسید کربن در آمریکا و دیگر کشورهای  عضو سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی در حال کاهش می باشد در حالیکه جمعیت و اقتصاد آنها در حال رشد است. تا سال 2030 انتشارات آلودگی های کشورهای عضو سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی در حال نزدیک شدن به سطح سال 1980 خواهد بود.

·    آلودگی ها در بخش تولید نیرو، در حال رشد سریع می باشد. تا حدودی به این خاطر که این بخش به شدت به ذغال سنگ وابسته می باشد.

·    بعد از سال 2030 رشد بیشتر انتشار آلودگی ها نیازمند بهبود بیشتر درکارایی و استفاده از سوخت های قوی با کربن کمتر می باشد. تکنولوژی جدید برای هر دو مورد ضروری می باشد.

بهبود کارایی، توسعه عرضه کنندگان انرژی، کاهش آلودگی ها و توسعه تکنولوژی های جدید هر کدام راهکارهایی جهت مواجهه با چالشهای در هم گره خورده انرژی تا سال 2030 و بعد از آن می باشد.

مترجم : بهتاش بسطامی

منبع : (EXXOMMOBIL.COM (OUTLOOK FOR ENERGY: A VIEW TO 2030